Leuk dat jullie mijn reisblog weer willen volgen. Lief ook. Als je me eerder gevolgd heb dan weet je inmiddels dat ik op structurele basis aan zelfoverschatting leidt en dat overdrijven verduidelijkt. En dat ik 22 kleuren poepjes poep als ik weet dat ik een vliegtuig in moet. Waarom doe ik het dan? Om dat anders mijn passie onmogelijk te verwezenlijken valt.

Hoe groot is mijn vliegangst? Bij de eerste turbulentie bel ik mijn moeder om te vertellen dat ik zielsveel van haar gehouden heb. En of ze goed wil zorgen voor mijn dwergparkieten. Heeft u een idee...

Na jaren vliegervaring heb ik gelukkig een arsenaal aan foefjes in mijn pakket die mijn vliegangst beduidend verminderen. Deze trucjes zal ik hieronder beschrijven en daarnaast zal ik u de mate van succes beschrijven, zodat u naar eigen inzicht van mijn ideeën gebruik kunt maken.

1. Slaappillen. Met mijn lengte helpt dit in eerste instantie niet. Je slaapt niet, omdat mijn lang lijf zich in het te kleine vliegtuigstoeltje in allerlei houdingen moet manouvreren om zich comfortabel te voelen. Eén enkele slaappil biedt hiervoor onvoldoende uitkomst. Na de 22ste slaappil lukt slapen echter beter. Voordeel is dat je slaapt als een ezel. Nadeel is dat je weinig meekrijgt van de reis. En zo'n Indiase verpleger heb je ook liever niet naast je bed.

2. Bedreigen van vliegtuigpersoneel. Dit behoeft enige toelichting. Ik ben een persoon die liever zelf de controle houdt. Voelt veiliger. Ondanks mijn gebrek aan ervaring vlieg ik liever zelf. Maar hoe doe je dat? Er is geen enkele piloot die zijn stuurknuppel zomaar aan mij overhandigt. Je baard laten staan, een bloemetjesjurk aantrekken en ABOE BAKR in het oor van het vliegtuigpersoneel hijgen geeft je gezag. Daar ben ik inmiddels wel achter. Als je dat een beetje geraffineerd aanpakt heb je zo de controle over de stuurknuppel te pakken. Er kleven echter wel wat nadelen aan deze optie: vliegen behelst toch wat meer dan alleen een stuurknuppeltje naar boven en beneden duwen. Bovendien moet je bij deze optie wel veel van water en brood houden.

3. Zorg voor een lieve partner aan je zijde die je angst weg kan nemen. Deze optie is zeker helpend. Nadeel is dat als je alleen reist een hoop te slijmen hebt tijdens je trip. En hoe kom je er weer vanaf? Nu heb ik de liefst denkbare partner, zij heeft het echter ook niet op vliegen. Samen paniekeren is echter wel weer leuker dan alleen.

4. Alcohol. Alcohol helpt zeker. Een echte aanrader. Tot op zekere hoogte. Alcohol verlicht spanning enorm. Na de vijfde pul denk je niet meer aan neerstorten, maar aan roze bloemetjes en aan gevlekte olifanten met lange nekken. Nadeel is dat je de uitgekotste brokjes zelf mocht opruimen. De stewardessen laten dat graag aan jezelf over.

5. Op tijd springen. Deze optie heb ik nog niet geprobeerd, maar het idee alleen al geeft me enorme rust. Voor het opstijgen krijg je van de stewardess in dienst een instructie over wat te doen bij calamiteiten. Onzinnig. Alsof een zwemvest helpt als je in vliegende vaart naar beneden stort. Dacht het niet. Ik heb een theorie ontwikkeld die zeker hout snijdt. Als mijn vliegtuig neerstort loop ik, tegen het protocol en de geldende regeltjes in, naar de dichtstbijzijnde vliegtuigdeur. Vlak voordat het vliegtuig ter aarde stort maak ik de deur open en spring ik omhoog. Dat helpt! Tuurlijk! Met deze tegendraadse beweging zal ik zachtjes op twee voeten landen. Ongedeerd! En klaar om mijn reis te beginnen!

Ik heb u al verteld dat ik soms lichtelijk overdrijf. Niet alle bovenstaande opties heb ik daadwerkelijk uitgeprobeerd. Ik overdrijf dus weer. Anders leest geen hond mijn blog. Als u weet welke van bovenstaande opties waar zijn kunt u dat in een reactie schrijven. Uit de goede inzenders verloot ik een mooie prijs: Een geheel verzorgd weekend naar Dubai of een prijs naar (mijn) keuze uitgereikt door één van de grootste M's ter wereld: Messi, Michael Jackson of mezelf.