Over mij/mijn reis

Dat die boerenpummels de A2 verdomme niet blokkeren op de dag van vertrek...en dat de chaos op Schiphol mee mag vallen... Dat Putin de rode knop nog niet kan vinden... Dat corona ons feestje niet verpest... Dat... en zo kan ik duizend twijfels meer opsommen. Maar laten we positief blijven. 

De 31e hoop ik samen met mijn aanstaande en met mijn middelste naar India en Nepal te reizen. Omdat onze Lars meegaat boeken we een gezinsreis. 15 is hij. De andere reiskinderen zijn ook 15. Of 14 of 16. Hoe leuk! Met allerlei irritante pubers een bus in en net doen of je het leuk hebt. Lachen om scheten en andere poep- en plasgrapjes. Op reis met ouders die hun eigen kind allemaal de grappigste vinden van allemaal. Ze zullen me waarschijnlijk gaan vertellen dat hun kroost normaal juist wel heel sociaal is en thuis wel luistert, als ik ze aanspreek op het feit dat hun zoon in de sandalen van de reisleider staat te pissen terwijl die net een interessant weetje deelt over de Taj Mahal. Ik zie het allemaal wel. Ik ga mee. Sterker nog. Ik heb er zin in. 

Na jaren bescheiden te hebben gereisd is corona eindelijk in onze greep. Voor hoe lang het duurt tenminste. Ik mag weer! Aanvankelijk zouden we naar Sri Lanka reizen, ware het niet dat de economische situatie daar momenteel onhoudbaar is. Wegens corona geen toerisme en dus geen inkomsten. Als ondernemer ga je alles doen om toeristen te lokken. Of je breekt het land af en relt net zo lang tot het land volledig verruïneerd is. Tot je zeker weet dat geen enkele toerist het in zijn hoofd haalt jouw nog van inkomen te voorzien. Voor dat laatste kozen de Sri Lankanen. Snap ik de wereld nog?

Waarschijnlijk niet. Allang niet meer. Maar ik mag weer! Sri Lanka geannuleerd en in India en Nepal vonden we een aantrekkelijk alternatief. Via deze reisblog zal ik jullie op de hoogte houden van onze avonturen.